Niech Bóg będzie uwielbiony w tym czasie łaski, w którym mogłyśmy na nowo odkryć, że Bóg nas kocha takimi, jakimi jesteśmy. Z największą czułością pochyla się nad nami, jak nad swoim dzieckiem, unosi i tuli do policzka (zob. Oz 11,1-9). Zawsze jest blisko, by nas ochraniać (zob. Jr 1, 19), bo jesteśmy Jego umiłowanymi dziećmi. I nic nigdy tej miłości nie zmieni. Kiedy przez grzech oddalamy się, cierpliwie czeka na nasz powrót, by znów wziąć nas w ramiona. Taki jest Abba…

S. M. Brygida  Zioło CSSJ