które każda miała w swoim sercu. Kolejne spotkanie było z Matką Bożą w Licheniu, gdzie w ubiegłym roku odbyły się obchody złotego jubileuszu Koronacji Cudownego Obrazu. Dojechałyśmy szczęśliwie do Torunia, gdzie skorzystałyśmy z gościnności naszych Sióstr. Otwartość i radość ze spotkania wspólnotowego była tak wielka, że razem wybrałyśmy się na wieczorne zwiedzanie Torunia. W sobotę 5 maja rozpoczęłyśmy Mszą św. w parafii pw. św. Józefa, a po niej wraz S. Luizą CSSJ pojechałyśmy do Sanktuarium NMP Gwiazdy Nowej Ewangelizacji i św. Jana Pawła II. Wdzięczne toruńskiej wspólnocie Sióstr pożegnałyśmy to miasto udając się w kierunku Matki Bożej Bolesnej w Oborach, gdzie z racji pierwszej soboty miesiąca włączyłyśmy się w Wieczernik Królowej Pokoju. Nie mogłyśmy w nim uczestniczyć do końca, ponieważ miałyśmy zarezerwowane wejście do Muzeum, które mieści się przy Sanktuarium Męczeństwa bł. ks. Jerzego Popiełuszki przy włocławskiej Tamie. Pełne wdzięczności i przeżyć dojechałyśmy do Kujawki, gdzie przy drodze wyczekiwała na nas S. Michalina CSSJ ze swą Rodzinką. Radość spotkania w tym szerokim gronie trwała do następnego dnia i na długo pozostanie w naszych sercach. W niedzielę 6 maja z rana wyruszyłyśmy na Mszę św. do Sanktuarium urodzin i Chrztu św. Faustyny Kowalskiej w Świnicach Warckich. Po uroczystej Eucharystii Ks. prob. Janusz Kowalski opowiedział nam o historii tego miejsca i wspomniał, że ta niewielka świątynia jest świadkiem wielu małych i wielkich spotkań ludzi z Panem Bogiem. W kościele tym znajduje się konfesjonał, w którym Helenka Kowalska odbyła pierwszą spowiedź oraz chrzcielnica i świadectwo jej Chrztu spisane w języku rosyjskim. W tej świątyni Chrystus zwrócił się do tej Helenki z Głogowca, słowami: „WYBRANKO MOJA” (Dz. 400) i dał odczuć potęgę swojej Miłości. Na trzy lata przed powołaniem jej do Nieba złożył obietnicę: „UDZIELĘ CI JESZCZE WIĘKSZYCH ŁASK, ABYŚ BYŁA ŚWIADKIEM PRZEZ CAŁĄ WIECZNOŚĆ NIESKOŃCZONEGO MIŁOSIERDZIA MOJEGO” (Dz. 400). Słowa te umieszczone są nad prezbiterium. Ponad dwa kilometry dalej mieści się Dom Rodzinny w Głogowcu, który jest cząstką Sanktuarium jej urodzin i Chrztu. Pełne przeżyć duchowych i wspólnotowych wróciłyśmy do polanickiego kurortu. Bogu niech będą dzięki za tę możliwość bycia we wspólnocie, w jedności ze sobą i z Siostrami, które pozostały w domu.

https://drive.google.com/drive/folders/12Bx7cNjdnqE5RRg7iRGCiF8UrzXuVanW?usp=sharing