W rekolekcyjnych rozważaniach Ks. Walter wprowadził Siostry w refleksyjną i modlitewną głębię nad pierwszym i najważniejszym przykazania miłości: Będziesz miłował Pana Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i cała swoją mocą. Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. (Mk 12, 30-31)

Siostry, pochylając się w modlitewnej refleksji nad zagadnieniem miłości do Boga, do bliźniego i do siebie samych, doświadczyły coraz głębiej - jak same stwierdzają - jak miłe jest Bogu ich życie miłością i wdzięcznością, którą ostatecznie mogą kierować do Boga - Źródła wszelkiej Miłości, oraz do bliźnich, z których na pierwszym miejscu znajdują się ich Współsiostry ze Wspólnoty. Siostry dotknęły również głębiej prawdy o tym, jak ważna jest również miłość do siebie samych, która wyraża się m.in. w trosce o bezcenny dar jakim jest życie. Siostry, dzieląc się bogactwem rekolekcyjnych rozważań podkreślały także o uświadomionej na nowo wielkiej odpowiedzialności za otrzymane od Boga talenty dane im do zarządzania i zobowiązujące do  tryskania życiem i powołaniem jako osoba, jako Józefitka i jako duchowa córka świętego Fundatora Zgromadzenia – ks. Zygmunta Gorazdowskiego.

Ostatnimi słowami, jakie wygłosił prowadzący rekolekcje Kapłan były brzmiące biblijną prawdą słowa: „Po tym wszyscy poznają żeście uczniami moimi jeśli miłość wzajemną mieć będziecie...

Siostry zakończyły swoją rekolekcyjną odnowę umocnione błogosławieństwem Bożym i spotęgowanym pragnieniem gorliwego wcielania w życie józefickiego charyzmatu.