Siostrą Luizą. Należymy do parafii pod wezw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, którą prowadzą Ojcowie Kapucyni (Arimatéia, Gilson i Nonato). Na terenie parafii (poza kosciolem parafialnym) jest 16 kaplic podzielonych na 4 sektory. I tak, cale Triduum Paschalne było celebrowane w jednej z kaplic każdego sektora. Obecna ekipa Ojcow Kapucynow objęła parafię na początku lutego. Na pierwszym spotkaniu Parafian z nimi, przedstawiłyśmy się i powiedziałyśmy, że jestesmy do despozycji. W odpowiedzi na naszą dyspozycyjność, Ojciec Proboszcz zaproponował jednej z nas koordynowanie katechezy w parafii. Jednogłośnie wybrałysmy S. Luizę, zapewniajac o naszej pomocy. Do ekipy kordynującej poza nią należy 5 osob. S. Luiza zaczęła odwiedzać kaplice, aby poznać radości i trudności katechetów i katechizowanych. Jej pierwszym zadaniem było zorganizowanie dnia skupienia dla dzieci, które w kwietniu i w maju przystąpią do Pierwszej Komunii Św. Z racji niewystarczającej liczby katechetów przygotowujących dzieci do Eucharystii, każda z nas w innej kaplicy, objęła jedną grupę. Mamy do pomocy ochotników, którzy w przyszłości nas zastąpią. Poza katechezą dla dzieci i młodzieży, zostałyśmy zaproszne do pomocy w katechezie dla dorosłych, w przygotowywaniu do Chrztu, w formacji grup maryjnych i w duszpasterstwie mlodziezy. Siostra Joana pracuje rownież w prywatnej szkole podstawowej prowadzonej przez Siostry Kapucynki. Razem z Siostrą Zytą organizuje spotkania powołaniowe, przygotowuje gazetkę Delegatury, obrazki, a z Siostrą Doris stronę internetową Zgromadzenia po portugalsku. Ja kontynuuje zajęcia w Instytucie Studiów Wyższych. Wykladam antropologię teologiczna i mariologię dla studentow z 1, 2 i 3 roku teologii oraz dla 31 panów w większości z parafii z São Luis, którzy w listopadzie tego roku zostaną wyświęceni na diakonów permanentnych (to pierwsza grupa w historii diecezji). Za ich pośrednictwem jestem zapraszana do różnych parafii z wykładami z mariologii. Pragnę podzielić się jeszcze jedną radością. W Oktwie Wielkanocnej udało nam się w końcu “załatwić” leczenie odwykowe dla 26-letniego Raimundo, mieszkańca ulicy, który od czasu do czasu przychodzi prosić nas o posiłek. Pozostaje mi jeszcze poprosic o modlitwę, abysmy byly “Jutrzenka” zwiastującą Słońce Życia, Ciepła i Radości – Jezua Chrystusa... i nie tylko.